CONGREGATIO DE CULTU DIVINO
ET DISCIPLINA SACRAMENTORUM
Prot. n. 320/07/L 

CONGREGATIONIS SORORUM SANCTAE ELISABETH
Instante Reverenda Matre Samuela Werbińska, Superiorissa Generali Congregationis Sororum Sanctae Elisabeth, litteris die 20 iulii 2007 datis, vigore facultatum huic Congregationi a Summo Pontifice BENEDICTO XVI tributarum, textum latinum, anglicum, bohemicum, danicum, georgianum, germanicum, hispanicum, italicum, lituanum, lusitanum, polonum, norvegicum, russicum, sueticum, ucrainum Orationis Collectae et Lectionis alterius Liturgiae Horarum, necnon textum croatum, melitensem, sinensem, slovachum Orationis Collectae, in honorem Beatae Mariae Aloisiae Merkert, virginis, prout exstat in adiectis exemplaribus, perlibenter approbamus seu et confirmamus.
Conceditur insuper ut, occasione oblata Beatificationis, liturgicae celebrationes in honorem eiusdem Beatae intra annum a Beatificatione peragi valeant, iuxta „Normas de celebrationibus in honorem alicuius Beati congruo tempore post Beatificationem" exsequendae.
Contrariis quibuslibet mininie obstantibus.
Ex aedibus Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum, die 23 iulii 2007.
† FRANCISCUS CARD. ARINZE 
Praefectus
† ALBERTUS MALCOLMUS RANJITH 
Archiepiscopus a Secretis

 

14 listopada
BŁ. MARII LUIZY MERKERT, DZIEWICY
Święto

 

Maria Luiza urodziła się 21 września 1817 roku w Nysie na Śląsku Opolskim. W 1842 roku razem z trzema mieszkankami Nysy dała początek Zgromadzeniu, którego głównym celem jest pielęgnacja chorych i opuszczonych w ich własnych mieszkaniach. Odznaczała się miłością Boga i bliźniego, wielkim miłosierdziem wobec chorych, ubogich, opuszczonych i sierot, w których dostrzegała oblicze Chrystusa. Była dla nich prawdziwym dobrym Samarytaninem. Czyniła wszystko z głęboką wiarą, nadzieją i ufnością w Opatrzność Bożą. Swe życie wewnętrzne ożywiała modlitwą i nabożeństwem do Eucharystii, Najświętszego Serca Jezusa, Matki Bożej i św. Elżbiety Węgierskiej, którą obrała za patronkę Zgromadzenia. Dnia 5 maja 1860 roku złożyła śluby zakonne. Roztropnie i sprawiedliwie kierowała Zgromadzeniem Sióstr św. Elżbiety przez 22 lata. Nazywano ją „kochaną Matką wszystkich", „Matką ubogich", „Śląską Samarytanką". 
Wyczerpana trudami i chorobą, zmarła w opinii świętości dnia 
14 listopada 1872 roku. 

Teksty wspólne o dziewicach. 

GODZINA CZYTAŃ 

II CZYTANIE
Wybór z pism okólnych bł. Marii Luizy Merkert 
(Documenti, Cap. X. 5,12,16, Positio super virtutibus, Roma 2002, pp. 504,515,516,523-525) 

Wszystkim czynić wiele dobra i wszystkich kochać w Bogu
Proszę Boga, by raczył wysłuchać moją pokorną modlitwę i udzielił kochanym Siostrom obficie wszelkiego dobra. Przede wszystkim życzę wam pokoju z Bogiem, ze sobą i bliźnimi. Jeżeli jesteście w tym szczęśliwym położeniu i pokój jest waszym udziałem, proście Boga, aby ten pokój w was pozostał. Gdybyście jednak przez częstą utratę pokoju były nieszczęśliwe, wtedy niechaj Bóg zmiłuje się i wleje w wasze serce gorące pragnienie posiadania tego drogocennego, najwyższego dobra ziemskiego. Błagajcie Dziecię Jezus tak długo, aż was wysłucha i obdarzy pokojem.
Znowu upłynął rok ze swymi troskami, radościami i cierpieniem, które mniej lub bardziej ogarniają nasze życie. Zawsze z głęboką wiarą i żywą ufnością we wszystkim widziałyśmy kochającą rękę Bożą, która prowadzi i kieruje naszymi losami. Kiedy raz jeszcze wdzięcznym sercem spojrzymy wstecz, musimy przyznać, że był on dla nas błogosławiony. Doznałyśmy niejednego, co i na przyszłość umocni nasze Zgromadzenie: mianowicie dzięki Konstytucjom otworzyły się drogi, które pod opieką i z błogosławieństwem Kościoła prowadzą coraz bardziej do życia wspólnotowego i zapewniają wspaniały rozkwit zakonnych cnót. Obyśmy starały się szczerze według nich żyć. Od tego bowiem zależy nie tylko nasze doczesne, lecz również wieczne szczęście.
Złóżmy nasz przyszły los w ręce Ojca i przyrzeknijmy Mu równocześnie, że poświęcimy nasze słabe siły jedynie dla Jego służby i zawsze dążyć będziemy do tego, by w naszym Zgromadzeniu rozkwitały coraz bardziej cnoty, których wymagają nasze święte śluby. Ćwiczmy się w szczerej miłości Boga i bliźniego, w pokoju i zgodzie, w serdecznym współczuciu z ubogimi i chorymi, we wzajemnej cierpliwości, w pełnym miłości znoszeniu duchowych i fizycznych ułomności, w wielkim samozaparciu w myśl słów Chrystusa Pana, że tylko gwałtownicy posiądą Królestwo niebieskie. Unikajmy przyjaźni tego świata, ćwiczmy się w milczeniu, szczególnie w czasie rozmów i przy niesprawiedliwych sądach o drugich. Prośmy i błagajmy, byśmy były prawdziwymi oblubienicami naszego niebieskiego Oblubieńca i mogły uczestniczyć w wieczystej uczcie.
Naszą powinnością jest wierne i sumienne wypełnianie obowiązków z miłości ku Bogu (...). Proszę was, abyście z miłością i cierpliwością pielęgnowały chorych i nie troszczyły się o to, co nie należy do naszych obowiązków. Świat rzeczywiście jest w złym położeniu, a jego nędza duchowa i materialna jest tak wielka, że my, które dobrowolnie obrałyśmy powołanie, które zmusza nas do obcowania z nim, jesteśmy przynaglane, by pokazać, że chcemy wszystkim czynić wiele dobra i wszystkich kochać w Bogu, a jeśli już nic nie możemy uczynić, chciejmy przynajmniej za nich się modlić. Każda Siostra niechaj codziennie podczas Mszy świętej modli się za Ojca Świętego i za prześladowany Kościół.
Jeżeli Siostry, w miarę sił, wspólnie starać się będą zadośćuczynić moim życzeniom i prośbom, wtedy Bóg będzie błogosławił ich pracy, a gdy powoła do siebie - co u wielu z nas może stać się prędzej, niż się spodziewamy i myślimy - wtedy z wielką ufnością w miłosierdzie Boże możemy przejść do wieczności. Módlcie się, proszę, abym i ja swoje obowiązki wiernie wypełniała i przez to zbawiła swoją duszę. Obym kiedyś mogła Bogu powiedzieć: Panie, oto wszystkie, które mi powierzyłeś, żadnej nie zagubiłam.
Niech Bóg zachowa nas wszystkie i dopomoże w różnych okolicznościach naszego doczesnego życia. Niech nas wspomaga Boże błogosławieństwo!

RESPONSORIUM     Mt 25,34-36.40
W. Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego. * Byłem głodny, a daliście Mi jeść, / byłem nagi, a przyodzialiście Mnie, / byłem chory, a odwiedziliście Mnie.
K. Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili,  W. Byłem głodny. 

HYMN Ciebie, Boże, chwalimy. 

Modlitwa
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty błogosławionej Marii Luizie, dziewicy, udzieliłeś łaski naśladowania Chrystusa w służeniu biednym i chorym, † spraw, prosimy, abyśmy za jej przykładem i wstawiennictwem, wiernie wypełniając wolę Ojca niebieskiego i chętnie wykonując dzieła miłości, * zasłużyli na przyjęcie do grona błogosławionych w Twoim Królestwie. Przez naszego Pana.

Zobacz:
Internetowa Liturgia Godzin, 14 listopad